یادداشت

جامعه‌ی بی‌چرا جامعه‌ی بی‌چاره ، یادداشتی درباب جامعه‌ای که اهل سنجشگری و پرسش‌گری و چون و چرایی نیست. نویسنده: آرین رسولی پژوهشگر فلسفه و کیهانشناسی.

آیا ستیز با عقاید موجه است؟ نقدگریزی و نقدستیزی حاصل یکی انگاشتن ععقیده و معتقد است. آرین رسولی

جستاری در باب دهه هفتاد و دهه هشتادی‌ها در سالیان اخیر در مطالب یا گفتارها و سخنرانی‌های محدودی که داشتم،

نیمه روشنفکری عارفانه-شاعرانه ؛ بررسی جریان روشنفکری در تاریخ معاصر ایران. آرین رسولی پژوهشگر فلسفه و کیهان‌شناس.

هنر و تجربیات فراتر از کلمات

بارها در زندگی از کسی شنیده‌ایم-و یا خودمان تجربه کرده‌ایم-که می‌گوید چیزی که تجربه کردم فراتر از کلمات یا غیرقابل توصیف است و در زبان نمی‌گنجد. این ” فراتر از کلمات ” یا “غیرقابل وصف” به چه معناست؟

آیا ما حق داریم به چنین توانایی‌های تکنولوژی‌ای دست یابیم؟ اگر این امکانات دست‌کاری ژنتیک در اختیار دولت‌ها و قدرت‌های بزرگ بیفتد،آیا از آن سواستفاده‌های گسترده به عمل نمی‌آید؟آیا فجایع مهیب و عظیمی با این توانایی‌ها صورت نمی‌گیرد؟

بسیاری از ما در مورد چگونه سخن گفتن فراوان شنیده‌ایم. اینکه با چه ادبیات و لحن و حالتی حرف بزنیم و حتی درباره‌ی میزان صدای حرف زدن نیز شنیده‌ایم. اما چگونه سخن گفتن حداکثر نیمی از مهارت ارتباطی ما در گفت‌وشنود، نیمه‌ی مهم دیگر(اگر نگوییم مهم‌تر) به نیکی گوش دادن است

نبود آزادی بیان در سطح، تنها بریدن گلوی منتقدان است اما در لایه‌های ژرف‌تر، گورستانی از اندیشه‌ها می‌سازد. اندیشمندان یک‌ جامعه که مغز جامعه هستند در نبود آزادی بیان، تمام اندیشه‌ی خویش را صرف پرداختن به امور سیاسی می‌کنند و همین موجب سیاست‌زدگی و در نتیجه مرگ اندیشه‌، به عنوان یگانه عنصر پیش‌ برنده‌ی جامعه خواهد شد.

پژوهشگران اصطلاحی برای این فضا ساختند که بعدها وارد زبان عامه نیز شد؛ اصلاح کافکایی(Kafkaesque). این اصطلاح بیشتر برای تجربه‌ی روند بغرنج و پوچ دیوان‌سالاری یا همان بوروکراتیک به‌کار می‌رود.آرین رسولی