اقتصاد توجه ؛ به هر چیزی توجه نکنید

اقتصاد توجه ؛ به هر چیزی توجه نکنید

در دنیای امروز بیشتر از هر زمان دیگری ، توجهِ ما به عنوان مخاطب یک کالای ارزشمند است!

در اقتصاد هرگاه تقاضای یک چیز در مقابل عرضه ی آن رو به افزایش باشد، عرضه رو به کاهش می رود. در این روند کالای پر تقاضا تبدیل به یک کالای ارزشمند می شود. مهم نیست چه کالایی کمیاب و پرتقاضا می شود، همین که آن کالا کمیاب شد، ارزشش رو به فزونی می رود.

همین اتفاق در دنیای امروز برای ” توجه ” افتاده و آن را به کالایی کمیاب و گرانبها تبدیل کرده است.
در دنیای امروز با انفجار اطلاعات روبرو هستیم و حجم داده ها و اطلاعات رو به نامحدود شدن می رود ، در این روند دیگر اطلاعات یک کالا نیست، بلکه توجه مخاطب یک کالاست ،تا از میان حجم انبوه داده ها ، به اطلاعات خاصی توجه کند.برای مثال در چند روز اخیر یک خبر داغی منتشر شد و فوری صفحات متعدد در فضای مجازی آن خبر و جزئیاتش را منتشر می کردند، تمام این صفحات خبر مشابهی منتشر می کردند، اما در این بین ” انتخاب توجه ” شما بود که اهمیت داشت.اینکه به کدام منبع و صفحه رجوع کنید.

هربرت سایمون اولین کسی بود که به ارزش توجه ،توجه کرد.او میگفت:در جهان سرشار از اطلاعات ، کثرت اطلاعات ، به معنای کمبود مصرف کننده ی اطلاعات است. غنای اطلاعات موجب فقر توجه می شود .

مایکل گولد هابر نیز توجه را در کنار پول صنعتی و پول اعتباری قرار می دهد.

خیلی ساده اگر ما به چیزی توجه کنیم، مثل اینست که ارزش آن را افزایش داده ایم.مهم نیست توجه ما به یک شاخ اینستاگرامی باشد(همین توجه نا آگاهانه ما موجب بروز چنین پدیده های تاسف باری شده است) یا یک خبر دروغ یا مطلب غیر علمی یا…

در هر زمینه ای به هر منبعی توجه نشان دهیم، انگار به آن منبع پول داده ایم. پس ما نیازمند یک فرهنگ توجه نیز هستیم. اینکه به چه منابعی،به هر دلیلی نباید توجه کنیم . برای مثال گاهی افراد مدعی هستند برای تمسخر به عضو صفحه شده اند،این مهم نیست که به چه دلیل عضو هستند،همین که عضو باشند، به ارزش آن صفحه افزوده اند.

از طرفی در هر زمینه ای ،هنگامی که نظرات افراطی ارائه می شود، توجه زیادی به آنها جلب می شود.این نظرات یا قضایای افراطی در هر زمینه ای ممکن است. چه در زمینه ی علم و دانش،چه در دنیای سیاست و اخبار و چه در هر زمینه ی دیگر. مثلا وقتی در دنیای علم ، خبر شبه علمی یا کم اعتبای در مورد بیگانگان فضایی منتشر می شود، فوری توجه افراد را جلب می کند و در مقابل یک خبر درست و معتبر چندان مورد اقبال قرار نمی گیرد. در دنیای سیاست وقتی کتاب بی اعتباری (از لحاظ منابع) منتشر می شود که از ماجراهای غیر واقعی صحبت می کند، توجه بیشتری را جلب می کند.

یا زمانی که یک روشنفکر(مثلا روشنفکر) یک نظریه افراطی(در هر زمینه ای) ارائه می دهد، که از لحاظ منطقی و استدلال سراسر نقص دارد، فوری توجه افراد را جلب می کند.

این توجه موجب می شود اقدامات بعدی نیز صورت بگیرد که باز توجه بیشتری را جلب می کند. مثلا وقتی خبرگزاری ها می بینند این فرد توجه زیادی را جلب کرده،با او مصاحبه های بیشتری خواهند داشت.سخنرانی های متعدد و…
به همین ترتیب انبوهی از صفحات/نظرات/افراد بی محتوا ، صاحب ارزش می شوند.این ارزشی است که ما ناآگاهانه به آنها می دهیم.

آرین رسولی