اینفلئونسر ها ؛ از تن فروشی تا کودکان کار مدرن

تن‌ فروشی مدرن

در دنیای جدید با گسترش و پیشرفت تکنولوژی و ابزار ارتباطات، پدیده‌های مختلفی که در گذشته (و حتی تا امروز به موازات پیشرفت‌ها) وجود داشته‌اند، به شکل جدید ظهور و بروز می‌یابندـ

یکی از این پدیده‌ها تن فروشی است. پیش از دستیابی به امکانات فعلی در عرصه تکنولوژی و ارتباطات، تن فروشی پدیده‌ای شایع در زندگی بشر بوده و هست، اما امروزه در فضای مجازی نوع مدرنی از تن فروشی باب شده که در ظاهر نسبت به تن فروشی های معمول کمتر مورد شماتت و نگاه همراه با انزجار قرار دارد، اما در باطن مصداق بارز همان تن فروشی است. در شبکه های اجتماعی افرادی که در صفحات خود اقدام به نمایش بدن همراه با جاذبه های جنسی می‌کنند، عملی به جز همان تن فروشی سابق را مرتکب نمی‌شوند. یعنی همان تن فروشی سابق در بستری مدرن را تکرار می‌کنند، با این تفاوت که دیگر به‌سانِ تن فروشانِ کلاسیک و معمولی، با تحقیر و گمنامی و طرد روبرو نیستند،بلکه برعکس با ستایش و تعریف و تمجید دیگران مورد تشویق قرار گرفته و گاهی به شهرت نیز میرسند.

در معامله‌ای که تن فروشان معمولی (در اینجا باید گفت کلاسیک) داشتند، در قبال عرضهٔ بدن خود پول دریافت می‌کردند، در مدل جدید تن فروشی، افراد به جای پول «بازدید و جذب مخاطب» دریافت می‌کنند،که صدالبته این بازدید و افزایش تعداد مخاطب در نهایت با درآمد حاصل از تبلیغات و فرصت‌های مختلف، نقش همان پول را دارد.

این تن فروشی به اشکال مختلف وجود دارد، گاهی افراد برای عرضهٔ چیز دیگری، به طور غیرمستقیم و کمی زیرکانه‌تر به تن فروشی می‌پردازند. برای مثال افرادی که یک کار هنری می‌کنند، اما در حقیقت برای جلب نگاه مخاطب، خود را نیز در معرض نمایش قرار می‌دهند. مثلاً تابلوهای نقاشی که نقاش با عرضهٔ بدن خود در سلفی کنار تابلو، سعی می‌کند همزمان نگاه مخاطب را جذب کرده و در عین حال وانمود کند که یک هنرمند است و مخاطبان به دلیل هنر و خلاقیت به وی توجه دارند. یعنی با جعل یک هویت کاذب در ظاهر، به تن فروشی مشغول هستند.(در اینجا نقاشی یا هنر فقط یک مثال است و درواقع درعرصه‌های مختلف این پدیده‌ وجود داردـ)

علاوه بر این پدیده، نوع دیگری از پدیده‌های مدرن نیز با پیشرفت‌ ارتباطات به وجود آمده‌اند؛ مثل دلقک‌های مدرن. در گذشته افرادی که سعی می‌کردند با لودگی و بخنده درآوردنِ مردم روزگار خود را سپری کنند، هم از نظر اعتبار اجتماعی و هم از نظر مالی چندان متمول، مشهور و ثروتمند نبودند، اما دلقک‌های مدرن بسیار اوضاع متفاوتی دارند. اصطلاحاً دلقک‌های مدرن با عنوان « واینر » شناخته می‌شوند که در شبکه‌های اجتماعی با لودگی و ساخت ویدئوهای طنزآمیز به شهرت و به دنبال آن ثروت می‌رسند. واینرها همان دلقک‌های گذشته هستند که همانند تن فروشانِ مدرن، دیگر همانند گذشته اوضاع نابسامانی ندارند. این پدیده نیز طیف گسترده‌ای دارد، برخی با ساختن دابسمش یا کلیپ‌هایی که به سختی می‌توان خلاقیت یا محتوایی در آنها یافت و برخی دیگر با سایر اشکال لودگی.

پدیدهٔ مدرن دیگر کمی تحول بیشتری نسبت به گذشته دارد. کودکان کار مدرن صدالبته که هیچ نسبتی با کودکان کار ندارند، اما در اینکه از کودکیِ آنها برای درآمد ( یا ابتدا شهرت و سپس درآمد) استفاده می‌شود شریک هستند. کودکان بامزه یا دارای ویژگی‌های خاص که پدر و مادرشان از آنها به عنوان ابزار جذب مخاطب بهره می‌برند. این کودکان از ورزشکار تا بامزه، هنوز در سنین نابالغی قرار دارند، اما تمام زندگی، شخصیت و هویتشان توسط پدر و مادر مصادره و تعیین می‌شود. برخی از این پدر و مادرها حتی پس از جذب مخاطبان و کسب شهرت فرزندشان، خود را به درون معرکه اضافه کرده و سعی دارند تا علاوه بر منافعی که از کودک خود کسب می‌کنند، خود را هم به شهرت یا منافعی برسانند.

این نوع پدیده‌ها که در اینجا فقط مشتی از خروارها مثال متنوع آن بیان شد، موجب شکل‌گیری پ اصطلاحاتی نظیر اینفلوئنسر یا بلاگر (و…) در دوران کنونی شده است. یعنی کسانی که به‌واسطهٔ شهرت خود، قدرت تاثیرگذاری بر روی مشتریانِ مشاغل و محصولات مختلف را دارند.

اما معضل اساسی‌ این است که چنین اشخاصی برای بسیاری از افراد ناآگاه و نادان جامعه به الگو بدل می‌شوند و گاهی این افراد را در جایگاه افراد موفق قرار می‌دهند، تا جایی که گاهی برخی از این افراد با توهمِ موفقیت و شایستگی دیگران را راهنمایی می‌کنند، در حالی که تن فروشان در گذشته سعی داشتند هرچه بیشتر ناشناخته بمانند، یا مثلاً دلقک‌ها با گریم‌های مختلف صورت خود را می‌پوشاندند.(مثلاً دلقک‌های سیرک با گریم و یا مدل حاجی فیروز در فرهنگ خودمان) صرفنظر از اینکه تحقیر آنها غلط بوده یا نه، اما دست‌کم نه جامعه و نه خود آنها برای خودشان افتخار کسب شهرت و الگو شدن قائل نبودند.

آرین رسولی

کانال تلگرام