جهان آینه‌ای (mirrorverse) و معکوس درست مقابل ما وجود دارد؟!

جهان آینه‌ای یعنی یک جهانی ، درست مقابل ما پنهان شده که همه چیز بصورت معکوس با جهان ما وجود دارد. عقربه‌های ساعت‌ها در جهت عکس می‌چرخد، هر ماشینی که در جهان ما به جلو در حال حرکت است،در آنجا برعکس به عقب می‌رود. در آن جهان شما این متن را از آخر به اول می‌خوانید! از ذرات بنیادین گرفته تا ستارگان و کهکشان‌ها همگی انگار برعکس با جهان ما هستند. گویی ما یک آینه برای آن جهان هستیم و آن جهان نیز آینه‌ی جهان ماست.
این ایده که نوعی از جهان‌ موازی بشمار می‌رود ، پیش تر در مدل‌های مشابهی مطرح شده بودـ( توسط شاون کرول یا مدل ژانوس) اما پژوهش فعلی بسیار جدی‌تر خواهد بود.چرا که قابلیت آزمون پذیری آن به مراتب بهتر است.
” لی بروسراد “(Leah Broussard) و تیم همکاران او در آزمایشگاه ” اوک ریج ” از تنسی در جستجوی جهان آینه ای هستند. جهانی متشکل از ذرات و اتم های آینه وار. این پژوهش که بعنوان پرونده ی جلدِ آخرین شماره نشریه نیوساینتیست هم منتشر شد، توجه کیهانشناسان در سراسر دنیا را به خود جلب کرده و خواهد کرد.
این آزمایش بر اساس یک اختلاف زمان ۱۰ثانیه ای در تجزیه ی نوترون ها به پروتون ها شکل گرفته است. میانگین طول عمر نوترون ها در شرایط آزمایشگاهی خاصی که پژوهشگران از سال ۱۹۹۰ دنبال می‌کنند ۱۴دقیقه و ۳۸ثانیه است، در صورتی که در شرایط معمول ۱۴دقیقه و ۴۸ثانیه است.این اختلاف ۱۰ثانیه ای فوق العاده پر اهمیت است. تفاوت این دو شرایط باید صفر باشد، نه بیشتر یا کمتر.
ده سال قبل آناتولی سربرف از موسسه فیزیک هسته ای روسیه این ایده را مطرح کرد که نوترون‌های عادی گاهی اوقات به جهان آینه‌ای می‌روند و به نوترون‌های آینه‌ای تبدیل می‌شوند،در این لحظه دیگر نمی‌توانیم آنها را بررسی کنیم.به نظر می‌رسد برخی نوترون ها به سادگی ناپدید شوند .
اکنون بروسارد توضیح می‌دهد که همین موضوع موجب تفاوت طول عمر نوترون می‌شود.زیرا برخی نوترون ها از ابزار آزمایشی ما هنگام مطالعه، خارج و ناپدید می‌شوند.

روش بروسارد به زبان ساده این است که شرایطی ایجاد شود که نوترون ها در جایی شیشه ای و بسته جمع شوند . این محفظه دروازه ای است تا مشخص شود آیا نوترون ها از آن خارج می شوند یا خیر؟ اگر آنها خارج شده و برگردند ، به معنای سفر به جهان آینه‌ای خواهد بود.چگونگیِ این حرکت نوترون ها ، شاهد و مدرکی دال بر وجود جهان آینه‌ای است. خروج و ورود آنها از طریق درخششی است که بهنگام خروج احتمالیِ آنها از دیوار محفظه رخ می‌دهد. (خود این درخشش بر اثر خروج احتمالی محل تردید است)
علاوه بر این آزمایشی مکمل، همزمان توسط کلاوس کرچ در زوریخ انجام می شود . طرح او این است که نوترون هایی را در میدان مغناطیسی محدود کرده و سپس به شمارش آنها میپردازند. اگر هنوز نوترون ها وجود داشته باشند ، یعنی به جهان آینه‌ای نرفته اند، چون خیلی ساده در صورت خروج آنها ،ناپدید خواهند شد.
پ.ن: این موضوع پیچیدگی های مفهومی،منطقی و علمی بسیاری خواهد داشت. اینکه معکوس شدن به چه ترتیب خواهد بود؟ به چه سمت و از چه قاعده ای پیروی می کند. مهمتر اینکه اصلا هرگونه تغییری در طول عمر و حتی خروج احتمالی نوترون ها، لزوما با این ایده قابل تبیین نیست.
#arian_x ✍
آرین رسولی
منابع
Newscientist/magazine
https://www.nbcnews.com/mach/science/scientists-are-searching-mirror-universe-it-could-be-sitting-right-ncna1023206