اشتراک گذاری مطالب ، همذات پنداری و احساسات
اشتراک گذاری مطالب ، همذات پنداری و احساسات
دلیل بردهٔ احساسات است. این جمله معروف از دیوید هیوم است که معتقد بود اغلب ، احساسات ما مانع از این می شود که برای عمل خود دلیلی داشته باشیم. پس از سالها امروز با شبکه های اجتماعی این ادعای هیوم قابل ردیابی است.بسیاری از ما پست هایی را فوروارد میکنیم بدون اینکه تجزیه و تحلیلی از آنها داشته باشیم. کافیست یک تیتر جالب یا تحرک آمیز ، توجه ما را به خود جلب کند یا به نوعی همسویی کلی با افکار ما داشته باشد ؛ آنوقت بدون کمترین تحلیلی آن را به اشتراک میگذاریم.
همین امر درباب انتشار اخبار جعلی به شدت رواج دارد. بسیاری از مردم حتی زمانی که ادعایی را مشاهده میکنند که خودشان هم چندان باوری به آن ندارند، کافیست احساسات آنها را برانگیخته باشد تا فوراً دست به انتشار دوباره آن بزنند.
پژوهش ها
مایکل پی لینچ استاد فلسفه کانکتیکات اخیرا در مقاله ای در نیویورک تایمز به این موضوع ، یعنی انتشار اخبار جعلی با تحریک احساسات، پرداخته است. لینچ معتقد است افراد بدون بررسی اخبار جعلی را منتشر میکنند و حتی در زمانی که شخص به جعلی بودن آن شک دارد (یا حتی اطلاع دارد که جعلیست) بازهم چیزی مانع از اقدام او نمی شود.او این اقدام در دنیای کنونی را حاصل خشم و تخلیه این خشم از این طریق می داند. برای مثال او یکی از علت های افزایش زمان آنلاین بودن را تخلیه خشم بدون هزینه و عواقب آن می داند . [1]
مطالعات نشان می دهد که توئیت هایی که احساسات اخلاقی در آنها تحمیل شود ، 20% شانس بازنشر بیشتری دارند.[2] اما مطالعات جالب و عجیب دیگری وجود دارد که نشان می دهد 60% از اخبار به اشتراک گذاشته شده، حتی توسط خود شخصی که آنها را به اشتراک گذاشته مطالعه نمیشود![3]
این نوع رفتار رایج در شبکه های اجتماعی حاوی پیام تأسف باری است. اینکه افراد، درست در جایی که باید موشکافانه اخبار،ادعاها و موضوعات را تحلیل کنند ، بردهٔ اولین محرک حسی خود میشوند. به عبارت دیگر، افراد “مطالعه نمی کنند، فقط میبینند.” ذبح شدن تفکر انتقادی و فربه شدن سطحی نگری ، تنها نتیجه ایست که از این موضوع استنباط می شود.دلیل دیگری که به آن اشاره نشد، همذات پنداری است.
بسیاری از افراد نه به علت تخلیه خشم بلکه تنها به علت همذات پنداری با محتوا، پیامی را بازنشر می دهند. این مورد البته قابل سرزنش نیست و گاهی در مواقعی که خبر جعلی یا محتوای بی ارزشی نباشد، امر مطلوبی است. همانطور که روانشناسان،جامعه شناسان گفته اند، همذات پنداری ما حتی در استقبال از کارکتر فیلم ها نیز نقش دارد. اما از همین نکته می توان به علت عدم استقبال از محتوای مفید و در مقابل استقبال از محتوای بی ارزش و حتی مضر پی برد.
شاید تجربه کرده باشید (چون مخاطب این نوع مطالب هستید) که گاهی در برخورد با افراد وقتی حرف عمیق تری می زنید ، آنها حرف شما را یا نمیفهمند یا دچار کژفهمی جدی میشوند. همین امر موجب میشود تا وقتی شبکه های اجتماعی(یا حتی دیگر مدیا ها) را نظاره میکنیم، استقبال بیشتری را از محتواهای بی ارزش و حتی مضر شاهد باشیم .
چراکه اغلب این محتواها کاملاً سطحی بوده و یا باب طبع افراد هستند. به عبارت ساده تر این نوع محتواها نیاز به تحلیل و تفکر چندانی ندارند. حتی در موضوعاتی که سرشت آنها مستلزم اندیشه ورزی است، باز محتوایی گزینش می شود که سطحی انگارانه تر بوده و بتواند فوراً احساسات غریزی افراد را برانگیزد. در یک جمله می توان گفت در اکثر افراد رفتار غریزی جایگزین رفتار عقلانی است.
آرین رسولی
کانال تلگرام:@arian_xboy
منابع
1- https://www.nytimes.com/2019/09/23/opinion/fake-news.html?searchResultPosition=12-
https://www.nature.com/articles/s41562-017-0213-3
3- https://www.washingtonpost.com/news/the-intersect/wp/2016/06/16/six-in-10-of-you-will-share-this-link-without-reading-it-according-to-a-new-and-depressing-study/
