چرا ماندن در خانه یا تنهایی برای اکثر انسان‌ها سخت است؟
چرا ماندن در خانه یا تنهایی برای اکثر انسان‌ها سخت است؟
در روزهایی که بسیاری از افراد نباید در خانه بمانند و اصطلاحاً قرنطینه شوند،(واژه قرنطینه چندان دقیق و بجا نیست) اکثر افراد با گذشت زمان و ماندن در خانه دچار رنج و کلافگی می‌شوند.
به تعبیر دیگر اگر افراد مجبور شوند زمان زیادی را در خانه و یا تنهایی سر کنند، حوصله‌شان سر می‌رود و تحمل این وضع برای آنها ملال آور است. اما علت این مسئله چیست؟
بسیاری از فلاسفه اگزیستانسیال یا حتی دیگران، علت را در پوچیِ درونیِ اکثر انسان‌ها می‌دانند. درواقع ماندن در خانه و بیرون نرفتن برای افراد سخت است چون در حقیقت روبرو شدن با خویشتن و خود واقعی برای آنها سخت و طاقت فرساست. منظور از خود واقعی یا خویشتن، افکار و فعالیت ذهنی ماست. اینکه چقدر دایره افکار ما وسعت دارد و تفکر و دغدغه‌های ذهنی ما گسترده است.
مواجهه با خود واقعی برای اکثر افراد امر دشواریست،زیرا عادت کرده‌اند هرروز به شکل یک غریبه با اسم جعلیِ ”من” از تنهایی خارج شده و وارد جمع شوند. در واقع اکثر انسان‌ها با یک ماسک کاذب وارد اجتماع می‌شوند، اما به محض تنها شدن، ناچاراند پوچیِ افکار خود را تحمل کنند.
مسلماً تنهایی با رنج زیادی همراه می‌شود، اگر خلأ افکار و ذهن ما برای خودمان قابل تحمل نباشد و این پوچی، گذر زمان را ملال آور خواهد ساخت. اما هنگامی که هر روز از خانه خارج شده و در جمع و روابط اجتماعی قرار می‌گیریم، دیگر لازم نیست با پوچی خودمان مواجه شویم و آن را تحمل کنیم، چرا که در جمع با دیگران مخلوط شده و سرگرم خواهیم شد.
به همین علت از نظر برخی اندیشمندان، انسان‌ها به سرگرمی تمایل دارند و هرچه دایره افکار انسان‌ها محدودتر می‌شود، در جمع بودن و تفریح و سرگرمی(به شکلِ در جمع بودن) را بیشتر می‌‌پسندد.
آرین رسولی پژوهشگر فلسفه و کیهان شناسی
۱۳۹۹/۱/۱۶
#نخل
nakhlmagazine
درود بر شما جناب آقای رسولی. جهان هر انسانی به وسعت اندیشه های واقعی اوست یا هر انسانی، جهانیست به وسعت اندیشه های واقعی اش. اندیشه هایی که به دغدغه درونی او تبدیل شده باشد. به پرسشهایش از ساحتهای مختلف حیاتش. گزینش موضوعات و دیدگاه هایتان، متوجه مهم ترین نکات حیاتی فردی و اجتماعی انسان است. امروز با سایت شما اشنا شدم. امیدوارم به تلاشتان ادامه دهید و از قلمتان گوهرهای ناب بچکد.
سپاس بیکران🌹