ریاکاران فرهنگی و شبه‌روشنفکران
ریاکاری فرهنگی و شبه‌روشنفکری
به گزارش روزنامه شرق، یک دختر ۱۷ ماهه در شهرری در جنوب تهران، که مورد ” تجاوز ” پدرش قرار گرفته بود، پس از انتقال به بیمارستان جان باخت.
این خبر دیروز منتشر شد اما بین هزاران خبر و تحلیل و مطلب و پست های مجازی درباره یک فایل صوتی از یک خواننده، حتی یک واکنش جدی و تحلیلی هم درباره این خبر هولناک دیده نشده است!
۲۵۰ نفر بیانیه‌ای امضا کردن در محکوم کردن چند اصطلاح و واژه که از دهان یک هنرمند بیرون آمده اما چنین فاجعه‌ی هولناکی جای تأمل برای ژست بگیران و ریاکاران فرهنگی( به اسم فعالان مدنی و زنان و هزار عنوان جعلی و نمایشی دیگر) نداشته است.
چرا؟ چون شهرت اتوریته دارد؟ چون نام بردن از یک فرد مشهور موجب جلب توجه و جذب نگاه بیشتری توسط جامعه جاهلان خواهد شد. سر تا ته ماجرایی که حتی مشخص نیست دقیقا کدام قسمت آن در برابر هزار ماجرای جدی و بحرانی تا این حد قابل توجه و پیگیری است.
اگر چند واژه یا عمل یک هنرمند یا فرد مشهور برای این ریاکاران فرهنگی اهمیت دارد، دلیل آن اتوریته‌ای است که شهرت برای آنان دارد. می‌توان از کلاهِ شهرت، نمدی برای خود دوخت که شاید از این طریق چند نگاهی هم به این شبه‌روشنفکران در لباس روشنفکری و مدافع حقوق زنان و فعال مدنی و عناوین دیگر جلب شود.
نکته آخر اینکه چه بسا همین مواجهه‌ی ”گدایانِ توجه” است که به افراد مشهور اتوریته و قدرتی اعطا می‌کند که با زبان تکبر و تحقیر با سایرین سخن بگویند و در نهایت مشکلاتی هم از دل همین نگاه متوهم پدیدار شود. پس می‌توان گفت دست‌کم یکی از علل این مشکلات خود همین ریاکاران و گدایان توجه هستند که حالا در ژست و لباس منتقد و معترض به آن ظاهر می‌شوند.
آرین رسولی
2021april 21
کانال تلگرام: arian_xboy@
