ماده تاریک سرد ؛ کوچکترین توده ماده تاریک کشف شد
ماده تاریک سرد ؛ هابل کوچکترین توده ماده تاریک شناخته شده را کشف کرد
اخترشناسان برای جستجوی ماده تاریک باید به نوعی “شکار ارواح” بروند. دلیل آن این است که ماده تاریک یک ماده نامرئی است که به طور مستقیم دیده نمی شود. با این حال ، بخش عمده‌ای از جهان را تشکیل می‌دهد و ساختاری را که در آن کهکشان ها ساخته شده‌اند تشکیل می‌دهد. ماده تاریک “چسب” گرانشی است که کهکشان‌ها و همچنین خوشه‌های کهکشانی را در کنار هم قرار می‌دهد.
اختر شناسان می‌توانند با اندازه‌گیری چگونگی تأثیر گرانش آن بر ستارگان و کهکشان‌ها ، حضور آن را به صورت غیرمستقیم تشخیص دهند.این ماده مرموز از همان مواد تشکیل دهنده ستارگان ، سیارات و انسان‌ها تشکیل نشده است. این ماده، ماده “باریونی” عادی است و از الکترون ها ، پروتون ها و نوترون ها تشکیل شده است. با این حال ، ماده تاریک ممکن است نوعی ذره زیر اتمی ناشناخته باشد که با ماده عادی تعامل ضعیف برقرار می‌کند.یک نظریه رایج این است که ذرات ماده تاریک خیلی سریع حرکت نمی کنند و این باعث می شود آنها کنار هم جمع شوند . (یعنی تجمع بیشتری داشته باشند و تودهٔ خیلی کوچکی را تشکیل دهند.)
ماده تاریک سرد
طبق این ایده ، جهان شامل طیف گسترده‌ای از غلظت ماده تاریک ، از کوچک تا بزرگ است.اخترشناسان توده‌های ماده تاریک را پیرامون کهکشانهای بزرگ و متوسط کشف کرده‌اند .اکنون ، با استفاده از هابل و یک روش جدید رصدی ، ستاره شناسان دریافته‌اند که ماده تاریک توده های بسیار کوچکتر از آنچه قبلاً شناخته شده بود تشکیل می‌دهد.محققان با اندازه گیری چگونگی تأثیر نور از کوازارهای دورافتاده هنگام عبور از فضا ، غلظت‌های کمی از ماده تاریک را در داده‌های هابل جستجو کردند. کوازارها هسته‌های روشنِ سیاهچاله ای در کهکشان های بسیار دور هستند.
تصاویر هابل
تصاویر هابل نشان می‌دهد که نور حاصل از این تصاویر کوازار به واسطه گرانش کهکشان های عظیم پیش زمینه در اثری به نام لنز گرانشی تابیده و بزرگ می‌شود. اخترشناسان از این اثر لنز برای تشخیص توده‌های ماده تاریک استفاده کردند. توده ها در امتداد خط دید تلسکوپ به کوازارها ، و همچنین کهکشانهای لنز پیش زمینه و اطراف آن واقع شده‌اند.
اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل ناسا و یک تکنیک جدید مشاهده ، دریافته‌اند که ماده تاریک را توده‌هایی بسیار کوچکتر از آنچه که قبلاً شناخته شده بود تشکیل می‌دهد. این نتیجه، یکی از پیش‌بینی‌های اساسی نظریه ” ماده تاریک سرد ” را می پذیرد که تأیید شده است.تمام کهکشان ها طبق این نظریه شکل گرفته و درون ابرهای ماده تاریک تعبیه شده‌اند. ماده تاریک به خودی خود شامل ذرات کُند (منظور با سرعت آهسته) یا “سرد” است که گرد هم می‌آیند تا سازه‌هایی از صدها هزار برابر جرم کهکشان راه شیری را تشکیل می‌دهند تا توده‌هایی بیشتر از وزن یک هواپیمای تجاری نداشته باشند. (در این زمینه ، “سرما” به سرعت ذرات اشاره دارد.)مشاهدات هابل نگاه تازه‌ای به ماهیت ماده تاریک و نحوه رفتار آن می‌دهد.
توماسو ترو عضو تیم رصدی گفت: “ما یک آزمایش مشاهداتی بسیار قانع کننده را برای مدل ماده تاریک سرد ایجاد کردیم .”
ماده تاریک گرم
در حالی که غلظت ماده تاریک در اطراف کهکشان های بزرگ و متوسط مشاهده شده است ، توده‌های بسیار کوچکتر ماده تاریک تاکنون کشف نشده‌اند. در صورت عدم وجود شواهد قابل مشاهده برای توده‌هایی در مقیاس کوچک ، برخی از محققان نظریات جایگزین، از جمله “ماده تاریک گرم” تهیه کرده‌اند. این ایده نشان می‌دهد که ذرات ماده تاریک به سرعت در حال حرکت بوده و با سرعت بسیار بالا در حال ادغام هستند تا غلظت‌های کمتری را تشکیل دهند. مشاهدات جدید از این سناریو پشتیبانی نمی کند ، و دریافته‌اند که ماده تاریک “سردتر” از آن چیزی است که در نظریه ماده تاریک گرم پیش‌بینی می‌شود.
پ.ن:به عبارت دیگر با این مشاهدات نظریه ماده تاریک سرد یا آهسته، تقویت و نظریه ماده تاریک گرم تضعیف شده است.
برگردان: آرین رسولی
منبع و مطالعهٔ بیشتر
درود بر شما.
سایتتون فوق العاده ست.
🌹🌹🌹♥