” آپارتاید آب و هوا ” ، گزارش جدید سازمان ملل متحد

یک عضو سازمان ملل متحد هشدار می دهد که عدم تحرک جهانی در مورد تغییرات آب و هوایی در حال ایجاد یک ” آپارتاید آب و هوا ” است که در آن حقوق بشر ، آنگونه که ما آن را میشناسیم -مخصوصا درباره قشر آسیب پذیر جهان- رو به نابودی خواهد رفت.
فلیپ آلستون ، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد فقر شدید و حقوق بشر ، کارشناس مستقل است که فقر در تمام مناطق دنیای امروز را بررسی می کند؛
او می گوید : بیشتر نهادهای حقوق بشری به سختی با تغییرات جوّی و اقلیمی برای حقوق بشر درگیر می شوند. این یک بحران تمام عیار است که افراد زیادی تحت عنوان نهادهای حقوق بشر تحمل می شوند که روش (روشن شناسی -methodology) متداول آنها بسیار ناشایست است.
آلستون در گزارشی جدید (در این هفته) به شورای حقوق بشر سازمان ملل ارائه کرده ؛ هشدار داد که صدها میلیون نفر در این قرن با ناامنی غذایی ، مهاجرت اجباری ، بیماری و مرگ مواجهه خواهند شد و حتی در کوتاه مدت ، این بحران ها رو به افزایش هستند که در واقع این ویران کننده است.
“این روند می تواند به بیش از ۱۲۰ میلیون نفر فقیر تا سال ۲۰۳۰ برسد.”
“تغییرات آب و هوایی تهدیدی است که می تواند پیشرفت های پنجاه سال اخیر در توسعه، سلامت جهانی و کاهش فقر را خنثی کند.”

این گزارش توضیح می دهد که بیشترین خطرها فقرای جهان را تهدید می کند. افرادی از کشورهایی که کمترین نقش را در آلودگی کربنی دارند ، شدیدترین اثرات آن را تجربه خواهند کرد.
آلستون می گوید : با اینکه کشورهای در حال توسعه تنها قربانی بحران آب و هوا نخواهند بود ، با این حال آنها نیز در معرض عواقب خطرناک زیست محیطی آن بحران قرار می گیرند.

“افراد فقیر تمایل دارند در مناطقی که مستعد تغییرات آب و هوایی هستند و در خانه هایی که مقاومت کمتری دارند زندگی کنند، زندگی کنند اما در اثر آسیب پذیری نسبتاً بیشتر ، زندگی را از دست بدهند! منابع کمترس برای کاهش تاثیرات در دست داشته باشند و از سازوکارهای امنیت اجتماعی یا سیستم مالی ، کمتر برخوردار باشند.
وضعیت معیشت و مادی آنها بیشتر در معرض خطر است و در برابر بلایای طبیعی ، بیماری ، نارسایی محصولات زراعی ، افزایش قیمت مواد غذایی آسیب پذیرتر هستند.
آلستون می نویسد: این عوامل نشان می دهد که چرا تنها در این قرن (۲۱) مردم کشورهای فقیر بر اثر فاجعه، ۷ برابر بیشتر از شهروندان کشورهای ثروتمند جان خود را از دست داده اند.این پدیده که ممکن است با افزایش تغییرات آب و هوایی تشدید شود ، تصویر وحشتناکی از این مناطق ترسیم می کند.
ما با یک سناریوی “آپارتاید آب و هوایی ” را که در آن ثروتمندان به فرار از گرمایش بیش از حد، گرسنگی و درگیری ها بپردازند درگیر هستیم، در حالی که بقیه جهان در رنج خواهند بود.
وی می نویسد : برخی از افراد و کشورها از طریق انتشار گازهای گلخانه ای بدون پرداخت هزینه ای ، به ثروت فوق العاده دست یافته اند.( م:احتمالا منظور او چین است)
با ادامه این روند (که مقصر اصلی را دولت هایی مثل ایالات متحده و خود مدیریت سازمان ملل می داند) برای اقتصاد جهانی فاجعه بار خواهد بود و صدها میلیون نفر را به سمت فقر هدایت می کند بلکه برای تفکیک رشد اقتصادی از گازهای گلخانه ای باشد.

: این نوع اخطارها در هیچ جامعه ای ، بویژه جوامعی که بلحاظ اقتصادی درگیر معضلات جدی هستند، جدی گرفته نمی شود. بخشی از جامعه بین المللی که در بحران های اقتصادی جدی قرار دارد، ، بی تردید به این نوع اخطارهای متعدد کارشناسان چندان توجهی نشان نمی دهد. بخش دیگر نیز که در سطح قدرت های اقتصادی هستند نیز ،خود مسبب اصلی و بی همتای این نوع بحران ها هستند که به نوعی در حال جنایت پنهان علیه بشریت هستند. از دولت ایالات متحد گرفته که با شکست معاهدات زیست محیطی و مدعیات کودکانه ی توهمات توطئه به سمت تخریب بیشتر گام برمی دارد تا دولت هایی مثل چین که در رقابت با هم بر سر نابودی و تخریب آینده ی بشر گوی سبقت را از هم می ربایند. در این بین اندیشه ها و جهانبینی های ملت های مختلف در اکثر قریب به اتفاق موارد چیزی جز نفع شخصی، گروهی یا در بهترین حالت نفع ملی نخواهد بود. نگاهی وسیع و گسترده تر که شامل کل کره زمین ، جانداران ، یا دست کم نوع بشر باشد ، همچنان در حد یک رویای غیرممکن گاهی از اقلیتی دلسوز مطرح می شود و چه اهمیتی برای اکثریت جوامع بشری خواهد داشت؟ برای اکثریت قریب به اتفاق آدمیان این نوع گزارش ها اهمیت بیشتری دارند یا واکنش فلان سلبریتی در صفحه شخصی خود؟ برای مقایسه کافیست به تعداد بازدید آنها دقت کنیم.
#arian_x
آرین رسولی

منبع گزارش:https://www.ohchr.org/EN/HRBodies/HRC/RegularSessions/Session41/Documents/A_HRC_41_39.docx