خلاء کوانتومی ، نه هیچ کوانتومی!

خلاء کوانتومی ، نه هیچ کوانتومی!

امروزه یکی از واژه های بحث برانگیز و تحریف شده در دنیای کوانتومی،که مدام مورد دستبردها و تفاسیر عقیدتی قرار می گیرد واژه خلاء کوانتومی یا بطور رایج هیچ کوانتومی است.

از جایی که برخی به اصطلاح مروجان علم که عملاً به ترویج باور خود به جای علم می پردازند، از خلاء کوانتومی تحت عنوان “هیچ” استفاده می کنند ، باید اصرار داشت تا از بکارگیری واژه هیچ برای خلاء کوانتومی خودداری کنیم.

چرا که اساسا خلاء کوانتومی هیچگونه ارتباطی با واژه هیچ به معنای شناخته شده آن ندارد. اینکه مروجان علمی سعی میکنند برای زدودن باورهای غلط از ترویج باور های خود و انتساب آن به علم استفاده کنند ابداً توجیه مناسبی نیست. ما اجازه نداریم برای اینکه یک باور خطا را نشان دهیم، یک باور شخصی یا مورد علاقه خودمان را در قالب علم جا بزنیم.

متأسفانه افرادی که گاهی بسیار سرشناس هستند،چنین میکنند.

آنها برخی از مفاهیم تحصصی را که عموم درک درست و دقیقی از آنها ندارند را به شکلی کاملاً گمراه کننده بکار برده و موجب سوبرداشت های اساسی می شوند.

در یک جمله خلاء کوانتومی اصلا و ابداً هیچ نیست.خلاء کوانتومی در نظریه میدان کوانتومی دارای کمترین انرژی است که گاهی به آن میدان نقطه صفر می گویند.فضای خلاء کوانتومی به هیچوجه خالی نیست بلکه دارای امواج الکترومغناطیس و ذرات گذرایی است که دائما بوجود آمده و از بین می روند. مقدار این خلاء نزدیکترین حد ممکن به صفر است ، یعنی بین صفر و یک ، عددی را تصور کنید که بی نهایت نزدیک به صفر باشد،اما هرگز صفر نشود.البته در حالات خاصی از محاسبات مقدار آن برابر با صفر محسوب می شود،اما نه بطور دقیق. انرژی نقطه خلاء آثار قابل اندازه گیری دارد.یعنی در آزمایشی به نام اثر کازیمیر می توان اثرات آن را مشاهده و اندازه گیری کرد، پس هرگز کلمه “هیچ” واژه درستی برای درک عامیانه خلاء کوانتومی نیست.

نکته آخر اینکه در کیهان شناسی انرژی خلاء کیهان شناختی به شکل ثابت کیهان است.یعنی انرژی یک سانتی متر مکعب فضای خالی به شکل یک تریلیونیم ارگ یا 6 دهم الکترون ولت اندازه گیری شده است.یکی از نکات مهم برای نظریه ای که پتانسیل نظریه همه چیز بودن را داشته باشد این است که انرژی حالت خلاء کوانتومی باید بتواند ثابت کیهانی مشاهده شده را توضیح دهد.وجود ذرات مجازی را میتوان به شکل معتبری بر پایه ناجابه جایی میدان های الکترومغناطیسی کوانتیزه شده بنا کرد. ناجابه جایی به این معناست اگرچه مقادیر میانگین میدان ها در یک خلاء کوانتومی صفر میباشد اما واریانس انها صفر نمیشود. اصطلاح نوسانات خلا به واریانس قدرت میدان در حالت انرژی مینیمال اشاره میکند و به روشنی به عنوان مدرکی بر وجود ذرات مجازی استفاده می شود.

#arian_x ✍

https://books.google.de/books?id=0DUjDAPwcqoC&pg=PA197&dq=&redir_esc=y&hl=de

http://www.nature.com/nature/journal/v541/n7637/full/nature21024.html

http://www.aip.org/pnu/1996/split/pnu300-3.htm

http://www.sciencealert.com/physicists-say-they-ve-managed-to-manipulate-pure-nothingness

1 دیدگاه برای «خلاء کوانتومی ، نه هیچ کوانتومی!»

  • ژوئن 20, 2023 در t 12:19 ب.ظ
    Permalink

    دوستداران حقیقی رشته کیهان شناسی نظری باید بتوانند که مسئله حل نشده و تقریبا فراموش شده علم فیزیک را حل نمایند و آن مسئله عبارت است از ذره ای بودن زمانمکان از دیدگاه پلانک بنیانگذار اولین تئوری کوانتایی ( کوانتمی ) از یکطرف و از طرف دیگر نظریه پیوستگی زمانمکان نسبی از دیدگاه انشتاین به عنوان بنیانگذار تئوری های خاص و عام یعنی نسبی بودن زمانمکان در میدان رقابت با تئوری زمان و مکان مطلق نیوتون. اگر هم حال و حوصله اندیشیدن و تفکر و تخیل به راه و روش علمی داشتند و پای محاسبه گران را بسان عارفان دینی چوبین نپنداشتند، آنگاه می توانند با پیروی از روش محاسباتی ماکس پلانک در محاسبه و تعیین کوچکترین واحد های زمان و مکان ( به عنوان حد و مرز غیر قابل عبور در محاسبات علمی ) بجای ضریب جاذبه نیوتون یعنی G از ضریب جاذبه انشتاین استفاده کنند یعنی حاصلضرب عدد پی در عدد هشت در G تقسیم بر C بتوان ۴ . آنگاه از این طریق قادر و توانا خواهند بود که یک حد و مرز جدید در زیر مرز پلانک تعیین نمایند و مرز محاسبات علمی را در سطح کوانتا یا کوانت های پلانک گسترش دهند و اگر دوست داشتند آن مرز بینهایت ریز تر بسوی صفر را حد یا مرز انشتاین نامگذاری نمایند .

    پاسخ دادن

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *